Bohoboco Magic Mushrooms

Bohoboco Magic Mushrooms  

MAGIC MUSHROOMS to nie perfumy. To zaklęcie.

To moment, w którym powietrze zaczyna drżeć, świat przestaje być linearny, a ty czujesz, jak coś cicho otwiera się w środku. Wchodzi nie przez skórę, ale przez spojrzenie. Przez moment, w którym przestajesz rozumieć świat logicznie, a zaczynasz czuć go całym ciałem – surowo, głęboko, prawdziwie.

Ten zapach nie stara się podobać. On nie flirtuje. On prowadzi – niekiedy łagodnie, a czasem bezlitośnie – przez najciemniejsze ścieżki lasu w twojej głowie. Cyprys otwiera opowieść chłodnym, szeptanym powitaniem. Jest jak poranna mgła na granicy jawy i snu. Obok pojawia się grejpfrut – błysk światła, przebudzenie, ulotny impuls, który znika, zanim zdążysz go nazwać. Kardamon – ciepły, pikantny, cielesny – przypomina, że to, co duchowe, zawsze zaczyna się od ciała.

Potem robi się dziwnie. Pięknie dziwnie. Magiczne grzyby pachną jak echo czegoś zapomnianego. Są miękkie, ziemiste, psychodeliczne. Wśród nich lawenda, tymianek, czarna porzeczka i goździk – jakby ktoś rozsypał zioła na wilgotnym mchu i pozwolił im fermentować w świetle księżyca. Davana i ylang-ylang unoszą się jak dym z ogniska – słodko, narkotycznie, zmysłowo. A potem pojawia się nuta konopi – prawdziwa, zielona, brudna, taka, która nie pyta o pozwolenie.

To moment przejścia. Nie wiesz już, kim jesteś. Zapach nie rozkłada się klasycznie – nie ma tu piramidy. Jest raczej jak sen, który pamiętasz tylko w kawałkach. Ale te kawałki zostają na długo.

W bazie MAGIC MUSHROOMS przychodzi ukojenie. Ale nie takie oczywiste – raczej jak dotknięcie chłodnej ziemi po długiej wędrówce. Mech, wetyweria, paczula – mokre, zielone, głębokie. W tle likier. Ciepły, lekko pijany śmiech, który odbija się echem od drzew. To wspomnienie radości tak czystej, że aż boli.

Ten zapach nie pachnie chwilą. Pachnie transformacją.

To coś, co zostaje z tobą, gdy świat wraca na swoje miejsce, ale ty już wiesz, że nie jesteś tą samą osobą. I nie chcesz być.

BOHOBOCO MAGIC MUSHROOMS nie da się zapomnieć, bo nie pachnie jak coś z tego świata. On pachnie jak ty – wtedy, gdy naprawdę jesteś sobą.